Oké, Japan zal nooit een budget trip worden. Het begint al met de kosten om er te komen. Maar met een indirecte vlucht naar Tokyo, via Helsinki bijvoorbeeld, kun je al lekker besparen. Eenmaal daar zijn de kosten vergelijkbaar met die in de Alpen. Een liftpas varieert van ¥ 4.500 (ong. € 38) in de kleine gebieden tot ¥ 6.500 in gebieden als Niseko of Hakuba. Voor gemiddeld ¥ 400 (ong. € 3) heb je een warme choco of een “Sapporo Beer”. Lunchen doe je met een heerlijke curry of ramensoep voor zo’n ¥1.300. De restaurants van de skidorpen lopen uiteen van verrassend goedkoop, tot een ¥ 20.000 Kobe beef. Binnen de skidorpen is, net als in de Alpen, alles ingericht voor toeristen. Heb je een auto gehuurd, ga op zoek buiten de skidorpen. In het centrum van Kutchan, vlakbij Niseko, vind je eindeloos veel leuke restaurants waar je traditioneel en betaalbaar kunt eten.

Japan is niet alleen voor experts of überhaupt alleen voor freeriders. Misschien komt het omdat de meeste skiërs en boarders de hele dag in de backcountry staan te harken, de pistes zijn erg strak. En blijven strak. Die laatste dalafdaling, omgetoverd tot buckelpiste, ben ik in Japan nog niet tegengekomen. In de backcountry is voor iedereen een uitdaging te vinden. Hakkuba staat bekend om steil, maar er is voldoende ‘mellow’ terrein te vinden. Het terrein op Hokkaido is een vulkanisch gebergte. Hierdoor over het algemeen vlakker. Maar in bijvoorbeeld in Rusutsu of de achterkant van Mount Annupuri zijn uitdagende runs te vinden.

Deels dan. In Japan wordt namelijk niks vervangen voordat het kapot is. Een groot deel van de liften is modern, snel en met bubble. De rest is wat gedateerd, maar alles is veilig en draait steady door. Alleen in de eenpersoonslift zonder beugel en rugleuning kan het even spannend worden.

Japans is voor de gemiddelde Nederlander natuurlijk niet te lezen. Maar, uit eten gaan hebben ze makkelijk gemaakt. In plaats van de menukaart bij de deur, een vitrine met alles wat ze hebben in plastic variant. De menukaart is grotendeels foto’s. What you see is what you get.

Op bijna elke hoek van de straat en bij elke lift staat een frisdrankautomaat. Zelfs als je op een verlaten landweggetje rijdt waar drie huizen staan, grote kans je er een blikje cola uit een automaat kan trekken. Het leuke, dat apparaat zit vol verrassingen. Een warme koffie of choco in de lift: automaat. Een koud biertje na de laatste run: dezelfde automaat.

Ik had het al over de tour/onsen combi. Met een paar tourski’s of splitboard heb je een groot voordeel in Japan. De lading freeriders die Japan trekt zorgt ervoor dat de meeste runs aan het begin van de middag wel verspoord zijn. Vellen onder en op zoek naar nieuwe first tracks. Heeft het een dag niet gesneeuwd dan zijn er mooie mogelijkheden voor een pure tourdag. Niet de meeste runs, naar mijn ervaring wel de mooiste. Ga je touren dan kom je buiten het gecontroleerde terrein. Een gids, of veel verstand van wat je doet, is dan een must. Vanuit Niseko is de beklimming van de slapende vulkaan Mount Yotei een absolute aanrader. Ben je op tijd boven dan kun je zelfs een afdaling maken in de krater!

Een aanrader, sluit je reis af in een Japanse miljoenenstad. Ga je naar de Hakuba, kom je over Tokyo. Kom je vanuit Niseko, dan doe je Sapporo aan (evt. ook Tokyo), de derde stad van Japan. Klopt, je zal niet alles zien in één dag. Eigenlijk zie je praktisch niets van de stad. Maar als je het even voorbereid, staat het wel garant voor een geweldige ervaring. Een bezoek aan “The Imperial Palace” of de vismarkt van Tokyo. Of het “Red Brick” overheidsgebouw in Sapporo. Alleen al een wandeling door het centrum is een leuke afsluiter van je trip. Ben je de eerste week van februari in Sapporo, ga dan langs bij het ‘Sapporo Snow Festival’. En dan het nachtleven van Japan, heerlijk! Van kleine jazz cafés tot gigantische (en hele foute) clubs.